Pengglasieran Artik di Hemisfera Utara bermula dengan Greenland yang semakin dilitupi oleh lembaran ais pada akhir Pliosen (2.9-2.58 jtd).[7]

Tempoh pada masa kini ialah tempoh Kuaterner, yang bermula 2.58 juta tahun dahulu. Ia dibahagikan kepada epok Pleistosen yang berakhir pada 11,700 tahun dahulu, serta epok Holosen sehingga ke hari ini. Tempoh Kuaterner juga dibahagikan kepada tempoh stadial (tempoh lebih sejuk) yang berselang-seli dengan tempoh interstadial (tempoh lebih panas) Tempoh stadial terakhir mencapai kemuncaknya pada Maksimum Glasier Terakhir, antara 26,000 dan 20,000 tahun dahulu, dan Bumi kini berada dalam tempoh interstadial.

Ayunan antara tempoh glasier dan tempoh antara glasier adalah disebabkan oleh kitaran Milankovitch. Kitaran tersebut merupakan kitaran yang mempunyai kaitan dengan kecondongan paksi Bumi dan kesipian orbit. Bumi kini condong pada 23.5 darjah. Sepanjang kitaran 41,000 tahun, kecondongan berayun antara 22.1 dan 24.5 darjah.[18] Apabila kecondongan paksi lebih besar (keoblikan tinggi), perubahan musim jadi lebih melampau. Sewaktu kecondongan paksi mengurang (keoblikan rendah), musimnya menjadi kurang ekstrem. Kurang kecondongan juga bermakna kawasan kutub menerima kurang cahaya daripada matahari. Hal ini menyebabkan iklim global lebih sejuk apabila lembar ais mula terkumpul.[18]

Bentuk orbit Bumi mengelilingi Matahari mempengaruhi iklim Bumi. Lebih daripada kitaran 100,000 tahun, Bumi berayun antara orbit bulat kepada orbit yang lebih berbentuk elips.[18] Sejak 2.58 juta tahun dahulu sehingga kira-kira 1.73 juta ± 50,000 tahun dahulu, tahap kecondongan paksi adalah punca utama silih bergantinya tempoh glasier dan tempoh antara glasier.[18]

Sekitar 850,000 ± 50,000 tahun dahulu, tahap kesipian orbit menjadi pemacu utama silih gantinya tempoh glasier dan tempoh antara glasier, bukannya tahap kecondongan paksi, dan corak ini berterusan sehingga ke hari ini.[18]